Najan kaayaan na jiga kieu, batur euweuh nu percaya, sabar we, da wong becik ketitik, wong ala ketara. engke oge nu salah mah bakal kapanggih.
Moal aya rugi na jadi jalma sabar mah. Paling rugi na ukur hiji, nyaeta teu gurung gusuh. Hiji waktu oge bakal kaalaman, yen hirup teh teu ngan saukur ayeuna hayang isuk geus aya. Tapi sok aya anu disebut proses. Ngitung oge apan ti enol heula, terus ka hiji, dua, tilu, jeung saterusna, nu nandakeun urang hirup kudu tartib, nyaeta ngaheulakeun perkara anu kudu tiheula jeung maneurikeun perkara anu kudu paneuri. One step at a time mun ceuk paribasa Inggris na mah.
Mugi mangpaat. Hatur nuhun.
Feakreeisland's Weblog 